25 kwietnia 2011, godzina 20:30
Poniedziałek wielkanocny to doskonała okazja do świętowania dla wszystkich Egipcjan. Tego dnia przypada bowiem święto wiosny – Sham el Nessim. Dzień wolny od pracy nie tylko dla chrześcijan.
Sham el Nessim (w dosłownym tłumaczeniu znaczy „wąchanie, wdychanie wiatru”) jest świętem pochodzącym jeszcze z czasów, kiedy władzę w Egipcie sprawowali faraonowie, a jego początki datuje się na około 2500 lat przed Chrystusem. „Prof. Mahmud Abdel Ghafaar, wykładowca na Uniwersytecie w Banha specjalizujący się w historii starożytnego Egiptu uważa, że Sham Al-Nessim w języku arabskim oznacza oddychanie wiosenną bryzą – w języku ludowym zwane wąchaniem wietrzyka, a datuje się od czasów starożytnych, kiedy święto znano pod nazwą Shama, co oznaczało – odrodzenie się życia, płodność ziemi – zanim przybrało postać Shamm – wąchanie – w czasach koptyjskich. Człon Nessim – został dodany później i początkowo łączono to z Exodusem, potem ze zmartwychwstaniem Jezusa 3 dni po ukrzyżowaniu. Wierzono też, że wdychanie olejków eterycznych z pociętej cebuli ma uzdrawiającą moc.
Inny historyk Sayed Karim – twierdzi, że zwyczaj ten jest tak samo stary jak samo Shamo. Według papirusu z 6 Dynastii znalezionego w Memphis, syn faraona cierpiał na niewyjaśnioną chorobę. Przez lata lud nie celebrowal święta wiosny przez sympatię dla chorego. Ostatecznie arcykapłan Oun postawił diagnozę, że zły duch opanował ciało chorego. W ramach terapii Oun nakazał ułożenie dojrzałej cebuli nad głową pacjenta a pokrojoną w plastry do inhalacji. Syn wyzdrowiał a lud przejął kurację jako zwyczaj wieszając cebulę nad drzwiami i tradycyjnie obowiązkowo spożywając ją w dniu święta wiosny.
Wraz ze świtem tłumy wypełniają wolne zielone przestrzenie jak trawniki na skwerach i w parkach, często owinięci w koce z powodu porannego chłodu. Inni spędzają ten dzień na łodziach wiosłując po Nilu.”1
Czego nie może zabraknąć na stole lub w piknikowym koszyku w dniu święta wiosny?
- jajek, które barwi się gotując w łupinach cebuli, liściach anyżu, herbaty, mięty i truskawek,
- różnego rodzaju solonych ryb - zwanych fiseekh o specyficznej ostrej woni,
- sałaty,
- wiosennej młodej cebuli dymki,
- gotowanych nasion łubinu,
1. opracowanie – Anna Gamal el Din, na podstawie prasy egipskiej
